27 november 2017

Sarah Schendeler begeleidt mensen en organisaties die kampen met stress en is eigenaar van Fermate Coaching. Als redactielid van SAM blogt ze: 'To test or not to test....?'   Heb je ook weleens zo’n test gedaan of je ‘geel’, ‘blauw’ of misschien toch meer een ‘rode’ persoon bent? Of uitgezocht welk enneagramtype bij jou past: de baas, de loyalist of wellicht de avonturier? Voegen dit soort indelingen wat toe of leiden ze alleen maar af van de unieke kenmerken van iemand? Het antwoord schuilt voor mij in een en-en benadering. Dit soort indelingen kunnen een mooi begin vormen voor een gesprek. Verdiepende en verbredende vragen kunnen kleur geven aan de testresultaten: hoe zie ik dat type in jouw manier van werken terug? Waar gaat jouw blauwe kleur mooi van glanzen? De test is dan een startpunt voor een gesprek, niet het eindpunt. Als de test als eindpunt en daarmee als de waarheid genomen wordt, is het gevaarlijk. Dan bieden de resultaten een excuus voor ons gedrag. “Ik ben nu eenmaal ‘rood’, dus ja, dat doe ik gewoon zo.” Of: “Ik ben oranje, dus per definitie allergisch voor zeegroen.” De stellingen zijn ingenomen. Iedere ontwikkelingsmogelijkheid is geblokkeerd. Het en-en principe geldt zeker niet alleen voor testen. Denk maar aan de uitspraak: ‘to be or not to be’. Ook hier geldt voor mij en-en: aanwezig kunnen zijn in niet-zijn. Je ego niet laten bepalen in je handelen en je relaties. En het zijn precies de kenmerken van ons ego, de overheersende aspecten van onze persoonlijkheid, waar de testresultaten ons vaak op wijzen. Als we het en-en principe toepassen, kunnen we ervaren: ik heb een bazige, avontuurlijke of verzorgende kant in me, én ik ben meer dan dat. Ik heb altijd een keuze. Mijn zwager en schoonzus hebben een prachtige manier gevonden om zich dagelijks aan deze wijsheid te herinneren. Hun hond, een ontzettend lief én zenuwachtig beest, noemden ze En-en. Ik vermoed dat hun enneagramtype iets met creativiteit te maken heeft! Sarah Schendeler [table id=22 /]